Magazine Logo

Er zijn 14 resultaten voor:

Placeholder image

Denken over ouderschap - imagoprobleem

Marjon Donkers verwondert zich over het fenomeen ouderschap. Al denkend en schrijvend formuleert ze vragen en zoekt ze naar antwoorden. Niet lang na de geboorte van ons eerste kind besefte ik dat mensen ineens anders naar mij keken. Ik kreeg andere blikken, andere vragen, andere reacties. Het leek soms of ik op subtiele wijze opnieuw in kaart gebracht werd, de maat genomen werd. Mensen vormden zich een nieuw beeld van mij. En ik realiseerde me: de wereld zag mij ineens 'als moeder’. Met de geboorte van een kind wordt ook een ouder geboren. Plotseling kijk je in de spiegel en zie je: een moeder. Het duurde bij mij even, maar op een gegeven moment zag ik het zelf ook. Ja, daar staat ze echt: een moeder. Navraag over deze fascinerende ervaring bij mijn vriend en bij andere nieuwbakken ouders leverde herkenning op. Ja, ook zij hadden het gevoel dat ze door anderen bekeken werden door een nieuwe bril. Kennelijk is ouderschap zo sterk verbonden met je persoonlijke identiteit, dat iedereen om je heen - jijzelf incluis - zijn of haar beeld daarvan aanpast aan de nieuwe situatie. Vanaf nu ben je, naast hopelijk nog een paar dingen, maar ontegenzeggelijk in ieder geval: moeder. Punt uit. Rode draad Of je er blij mee bent of niet: als ouder krijg je te maken met allerlei beelden, verwachtingen en associaties, verbonden aan je nieuwe rol en functie als ouder. Ik vond dat wel even wennen. Onze cultuur en samenleving blijkt namelijk nogal wispelturig als het gaat om de vraag hoe we naar ouders kijken. Of misschien is wispelturig niet het juiste woord: complex en soms zelfs paradoxaal is een betere typering. De 'hokjes’ waarin je als ouder wordt geplaatst zijn divers. Soms positief, soms negatief, soms reëel, soms irreëel en veelal tegenstrijdig aan elkaar. Ik probeer de rode draad te zoeken in het scala aan beelden rondom ouderschap, dat wij dagelijks via cultuur- en media-uitingen, maatschappelijke discussies, opiniemakers en andere beeldvormers over ons uitgestort krijgen.

1-11-2016 - Marjon Donkers
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Door de ogen van de student

Om een veranderproces bij een ouder te leren begeleiden, is het noodzakelijk dat studenten hun eigen beelden en oordelen over ouders onder de loep durven nemen. Pas dan kan de student werkelijk openstaan voor de beleving van ouders en ontstaat er ruimte voor verandering. Hoe leren wij studenten om stil te staan bij de invloed van diepgewortelde veronderstellingen die er leven over ouders? En op welke manier kun je daarbij als docent je eigen (ouder)erva-ring op professionele wijze inzetten? ‘...Voordat ik deze minor deed, was ik me van veel dingen nog niet bewust als het om ouders gaat. We kennen allemaal de ouder in de trein, bus of winkel die zijn drukke kind niet in bedwang kan houden. Of de ouder die van alles voor zijn kind doet, terwijl dat kind allang oud genoeg is om voor zichzelf te zorgen. Arm kind, dacht ik dan. Zielig om altijd maar gepamperd en verwend te worden door je ouders. Ze verpesten hun kind helemaal! Sommige ouders hadden gewoon nooit een kind mogen krijgen. Ze kunnen het gewoon niet.' Met dit beeld van ouders begon een vierdejaars student Social Work haar eindpresentatie van de minor Ouderschap, Opvoeding en Preventie aan onze Hogeschool. Iedereen heeft beelden over ouders, bewust en onbewust. De beelden die professionals hebben van ouders, beïnvloeden de manier waarop zij ouders tegemoet treden. (van Amsterdam & Bonants, 2015). Wim Goossens, docent aan Zuyd Hogeschool, beschrijft (2015) dat het voor elke (toekomstige) professional die een oudergerichte grondhouding wil ontwikkelen onder meer van belang is om zicht te hebben op wat hij noemt de 'mentale modellen over ouderschap’. Mentale modellen kunnen worden opgevat als 'diepgewortelde veronderstellingen of generalisaties die van invloed zijn op hoe wij de wereld om ons heen interpreteren. Ze beïnvloeden ons gedrag en geven vorm aan onze acties en reacties.’ (www.lerenindesocialprofit.be).

1-11-2016 - Maartje van Amsterdam en Lianne Bonants
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Inhoudsopgave

Inhoud Thema: Ouders in beeld 67 Van de redactie Denken over ouderschap Imagoprobleem | Marjon Donkers (essay) Patchwork Ouderschap onder druk | Sabine Vermeire (casuïstiek) Werken met ouders Ouderschap zonder opvoederschap | Gé Haans (artikel) Vaderschap in de gevangenis | Greet Meesters en Marjon Donkers (interview) Onderzoek onder de loep Vraagtekens bij onderzoek naar PCIT oudertraining | Alice van der Pas (artikel) Leer mij ouders kennen Vallende kwartjes | Maartje van Amsterdam (column) Door de ogen van de student | Lianne Bonants en Maartje van Amsterdam (artikel) Opgetekend Handtekening | Janneke van Bockel (ervaringen van ouders) Over grenzen 7S en oudergericht werken | Wim Goossens (artikel) Veiligheid als leidend beginsel | Goos Cardol (artikel) Uitgelicht ‘Bevlogen en belast' | Lieve Cottyn (recensie) Signalement | Janneke van Bockel (boeken en bijeenkomsten)

1-11-2016 -
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Vallende kwartjes

Hoe kun je studenten oudervriendelijker laten denken zonder ze de les te lezen? In haar columns geeft docent Maartje van Amsterdam een kijkje in haar klas. 'Wat is dat voor een vader, die pas na zes weken op bezoek gaat bij zijn bloedeigen kind?!’, vraagt een student verontwaardigd. We hebben net een televisieprogramma bekeken over het leven van de tienerouders Priscilla (16) en Klaas (16). In de uitzending krijgt Priscilla haar ex-vriendje Klaas op kraamvisite, samen met zijn moeder. Klaas heeft nog maar weinig van zich laten horen nadat Priscilla zwanger bleek te zijn. Tot grote ergernis van Priscilla was hij ook niet aanwezig bij de bevalling van hun zoon Michael. Tijdens de kraamvisite houdt de vader zijn kindje voor de eerste keer vast. Hij zit kaarsrecht op de bank en trekt zijn schouders op. De baby ligt in zijn armen, maar het hoofdje wiebelt vervaarlijk heen en weer. Klaas glimlacht kort naar zijn zoon en geeft hem na een paar minuten snel terug aan Priscilla. Hij veegt met de mouw van zijn trui de zweetdruppeltjes van zijn voorhoofd.

1-11-2016 - Maartje van Amsterdam
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Onderzoek onder de loep

‘Verspreiding in Nederland van een aantoonbaar effectief programma voor oudertraining’ luidt de ondertitel van het proefschrift ‘Treating young children’s disruptive behavior pro-blems’ van Mariëlle Abrahamse (2015 Universiteit Twente). Dit proefschrift gaat over Parent-Child Interaction Therapy. Ook in ons land staan namelijk speciale PCIT-therapeuten klaar om ouders te leren hoe hun probleemkind aan te pakken, maar of de methode ook bij Nederlandse ouders werkt moest nog worden aangetoond. De onderzoeksgroep was echter klein, en de vraag of een methode als PCIT effectief kan zijn met bepaalde soorten probleemkinderen, in welk land dan ook, werd niet gesteld. In dit artikel bespreek ik globaal hoe PCIT werkt, de opzet van het promotieonderzoek en dan de opmerkelijke resultaten. Ondanks een hoog uitvalpercentage was er tevredenheid bij zowel afhakers als doorzetters in de onderzoeksgroep. In de controlegroep met gezinstherapie deed zich het omgekeerde voor: hoofdzakelijk doorzetters maar statistisch-significant minder tevredenheid. In een poging om dit te verklaren neem ik het gebruikte meetinstrument onder de loep. Die roept namelijk vraagtekens op, en de vraag of het theoretisch uitgangspunt van PCIT - ‘social learning’ - wel opgaat bij kinderen met een ‘sociale handicap’. In een vervolgartikel (dat in het eerste nummer van 2017 in Ouderschapskennis verschijnt) ga ik vanuit het gezichtspunt van theorie van ouderschap1 (Van der Pas, 2003) in op dat theoretisch uitgangspunt en op de omgang met ouders in deze training. Want ook bij het uitgangspunt en bij de uitvoering van PCIT zijn er weer volop vraagtekens te zetten.

1-11-2016 - dr. Alice van der Pas MSW, PhD
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Opgetekend - De handtekening

In de rubriek Opgetekend - de naam zegt het al - tekent ouderschapsdeskundige Janneke van Bockel de verhalen op van ouders die op haar pad komen. Ditmaal vertelt Mark Wijnen over het begin van het leven van zijn zoon Jasper, die door een zeldzaam syndroom meervoudig gehandicapt is. 'Alles leek in orde, toen onze oudste zoon Jasper was geboren. Maar met zes weken oud schoot hij in een salaamkramp, een extreme epileptische aanval. Zijn koppie knikte naar voren, hij verkrampte helemaal, werd blauw, de oogjes draaiden weg - ontzettend heftig om te zien bij zo’n kleintje. In het ziekenhuis werd al snel duidelijk dat Jasper een zwaar geval was.

1-11-2016 - Janneke van Bockel
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

7S en oudergericht werken

Twee eerdere artikelen van mijn hand - ‘De oudergerichteprofessional’ (2014) en ‘De ouder-gerichte organisatie’ (2015) - hadden als focus hoe de professional en zijn organisatie hun oudergerichtheid tot uitdrukking brengen. Mijn aandacht verschoof dus van ouders naar professionals en organisaties. Dit gebeurde vanuit de overtuiging dat methodische ouderbegeleiding alleen dan gedijt wanneer ouders de professional ontmoeten in een organisatie die oudervriendelijk en ouder-sensitief is en op ouders betrokken. In dit artikel ga ik eerst kort in op het International Parenting Program (IPP). Daarna licht ik het yS-model toe en hoe dit kan worden gebruikt. Ik bespreek elke S afzonderlijk: wat is de kern ervan en hoe verhoudt die zich tot de gewenste oudergerichtheid? Tot slot doe ik suggesties voor toepassing van het model. Een belangrijke impuls voor meer interesse in de organisatorische kant van de oudergerichtheid was mijn participatie namens Zuyd Hogeschool, faculteit Sociale Studies en Educatie, in een Europees samenwerkingsverband: het International Parenting Program (IPP) van hogescholen en universiteiten uit Finland, Malta, Litouwen, België, Nederland en Schotland. Daar werd afgesproken dat Zuyd Hogeschool het voortouw zou nemen rond het thema Organisation Development towards Parents en inmiddels hebben we voor dat concrete doel een instrument ontwikkeld, een tool, aan de hand van het organisatiekundige yS-model*.

1-11-2016 - Wim Goossens
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Patchwork - Ouderschap onder druk

Patchwork is een handwerktechniek waarbij lapjes katoenen stof van verschillende kleur en grootte aan elkaar worden genaaid. ‘Patch’ betekent lapje stof. De lapjes stof kunnen in verschillende kleuren, dessins en vormen gebruikt worden, waardoor er ontelbare mogelijkheden zijn om tot een origineel eindproduct te komen. Het is een sociale bezigheid waarbij veel wordt samengewerkt. Onderling worden vaak patronen uitgewisseld. De rubriek Patchwork bevat verhalen die illustreren hoe ouderbegeleiders samen met ouders een nieuw verhaal ‘weven’ waarin andere en rijkere stukjes van hun ouderschap zichtbaar worden. Patchwork verwijst ook naar het idee van meerstemmigheid. In deze editie van Ouderschapskennis een verhaal van Sabine Vermeire over de samenwerking met ouders die zwaar onder druk staan. Wanneer het niet goed gaat met het kind kunnen ouders het spoor bijster zijn. Ze raken opgeslorpt door zorgen, gaan (nog) harder hun best doen of ze maken gekke sprongen en halen alles uit de kast in een poging het tij te keren. Vaak zien ze niet meer wat ze voor het kind betekenen of welke bijdrage ze nog (kunnen) leveren aan haar of zijn welzijn. Ze meten de waarde van hun ouderschap af aan wat lukt. Wanneer de situatie van het kind niet verbetert, sluipt een gevoel van falen binnen. Ouders proberen gerust te stellen dat het goedkomt of overtuigen dat ze goed bezig zijn, beklijft in deze moeilijke omstandigheden niet. Ook adviezen en goedbedoelde steun worden afgewimpeld. De ouders verliezen steeds meer de aansluiting met hun omgeving. Soms dreigt het stempel 'lastige ouder’ waarbij ze gezien worden (en zichzelf zien) als een probleem in plaats van een steunbron voor het kind. Hoe kan de ouderbegeleider deze ouders onder druk ondersteunen en weer ruimte creëren?

1-11-2016 - Sabine Vermeire
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Signalement - Boeken & bijeenkomsten

Wat valt er te lezen, leren en luisteren? Ouderschapsdeskundige Janneke van Bockel signaleert publicaties en bijeenkomsten die de moeite waard zijn.

1-11-2016 - Janneke van Bockel
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Uitgelicht - ‘Bevlogen en belast’

Lieve Cottyn, Klinisch psycholoog, psychotherapeut, staflid Interactie-Academie U lieve.cottyn@iaac.eu In 2014 verscheen het boek ‘Bevlogen en belast. Over het wel en wee van opgroeien met idealen’ van Paulien Bom. Lieve Cottyn schreef er een boekbespreking over die eerder verscheen in het Systeemtheoretisch Bulletin, 34(1), 109-112 (2016). Door haar vroegere werk op een consultatiebureau is het idealistisch opvoeden een thema dat Paulien Bom blijft intrigeren. Ze vraagt zich af wat de kracht is en wat de valkuilen zijn van opgroeien met ouders die er een bevlogen levensstijl op na houden. Ouders die zich bijvoorbeeld extreem inzetten voor een politiek of religieus levensideaal, ouders die de wereld willen verbeteren en zich afzetten tegen de consumptiemaatschappij. De auteur vraagt zich af of een idealistische opvoeding een zegen of een vloek is voor een kind. Bom stelt zich die vraag ook omdat ze zelf uit een idealistisch nest komt. Zij groeide op met antroposofische ouders, in een gezin doordrenkt van de antroposofie. Ze zegt hierover: ‘Ik ben in een soort enclave opgegroeid, los van de wereld.’ (pagina 10). Ze had vooral last van het gevoel anders te zijn: ‘Ik kende de gewoontes van de gewone wereld niet, ik begreep de codes niet en baalde ervan dat ik niet mee kon praten over tv-programma’s als Ja zuster, nee zuster (pagina 11).

1-11-2016 -
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Vaderschap in de gevangenis

Theorieën, methodieken, protocollen en richtlijnen: voor professionals is er van alles beschikbaar om ouders en kinderen te begeleiden. Hoe wordt deze theorie gebruikt in de praktijk? En wat vraagt de praktijk aan kennis en theorie? Dat onderzoeken we in ‘Werken met ouders’. In deze rubriek ook aandacht voor situaties waarbij theorie & praktijk elkaar treffen. Soms zijn professionals immers zelf ouders en andersom komt het ook voor: dat ouders eveneens professional zijn. Hoe gaat professionaliteit dan samen met eigen (ouderschaps) ervaring? Ditmaal in ‘Werken met ouders’ een interview met José Koster over beeldvorming rond vaders in de gevangenis.

1-11-2016 - Greet Meesters en Marjon Donkers
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Van de redactie

Toen ik begon als ouderbegeleider kreeg ik drie gezinnen toegewezen met de woorden ‘we denken dat deze mensen wel goed bij jou passen’. Een gereformeerd gezin met negen kinderen, een tuindersgezin met een jongetje dat overal aan likte en een net gescheiden co-ouder met autisme. Welk beeld hadden ze van mij dat deze drie gezinnen bij mij pasten? Naarstig zocht ik de overeenkomsten, die ik natuurlijk niet vond. Ondertussen bevocht ik dapper mijn vooroordelen over gereformeerden, onaangepast gedrag en echtscheidingen. Totdat een docent bij een nascholingscursus zei: ‘Beelden dringen zich op, je kunt je daar maar beter bewust van zijn.

1-11-2016 - Janneke van Bockel
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Veiligheid als leidend beginsel

Help je ouders door te focussen op veiligheid? Hoe acceptabel zijn risico’s bij het opvoeden? Veiligheid is het leidende begrip geworden in de jeugdzorg en jeugdbescherming. Door een sterk accent op de veiligheid van jeugdigen te leggen, wordt beoogd ontwikkelingsproblemen te voorkomen en te streven naar een veiliger samenleving. Als we echter verzuimen met elkaar in discussie te gaan over wat we precies verstaan onder veiligheid, en onvoldoende de afweging maken tussen veiligheid en andere relevante ontwikkelingscondities, doen we ouders en jeugdigen onvoldoende recht. Is een risicoloze samenleving een reële doelstelling of streven we misschien te veel een utopie na? Het begrip ‘veiligheid’ lijkt het wondermiddel te zijn, dat problemen rond jeugdigen moet oplossen, maar dreigt tevens te verworden tot een ‘veelkoppig beest’. In politieke debatten, in maatschappelijke discussies, maar ook in de media en in wetgevingstrajecten wordt over veiligheid gesproken door beleidsmakers, juristen, pedagogen, psychologen, leidinggevenden en professionals in de zorg voor jeugd. Veiligheid is ‘hot’. Met een beroep op veiligheid kunnen deuren worden geopend die voorheen gesloten bleven. Tegelijkertijd weten we nog onvoldoende over de effecten van ingezette middelen om veiligheid in verschillende situaties te verhogen. Daaraan vooraf gaat de vraag, wat precies moet worden verstaan onder ‘veiligheid’. Er is behoefte aan begripsdefiniëring, nu veiligheid in verschillende situaties verschillende betekenissen kan hebben.

1-11-2016 - Goos Cardol
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Werken met ouders - Ouderschap zonder opvoederschap

In januari 2016 ben ik in samenwerking met Stichting De Noodkreet in Helmond gestart met het project ‘Ouderschap zonder opvoederschap’. Met dit project geven we een podium aan ouders met een kind dat perspectief biedend in een pleeggezin is geplaatst. Op deze manier hopen we jeugdzorgwerkers, pleegzorgwerkers, ouderbegeleiders en pleegouders te bereiken om de nog altijd verontrustende breakdowncijfers omlaag te krijgen. Kennis en inzicht zijn immers de eerste stap naar een effectieve aanpak van conflictsituaties binnen de pleegzorg. Binnen het project Ouderschap zonder opvoederschap gaan we in vijftien tot vijfentwintig diepte-interviews met ouders in op hun eigen voorgeschiedenis, hun ouderschap, hun ervaringen met jeugdzorg, de uithuisplaatsing van hun kind, het proces dat heeft geleid tot een opvoedingsbesluit en hoe zij de samenwerking met pleegouders ervaren. Alleen al het vertellen van hun verhaal heeft voor de betrokken ouders een louterende, helende werking. Hun verhalen worden in ruwe, onbewerkte vorm gepubliceerd in een boek dat voorjaar 2017 bij Uitgeverij SWP verschijnt. Voor de lezer biedt het boek inzicht in wat deze ouders bezighoudt en waarop hun verzet of medewerking is gebaseerd. Daarnaast willen we meer inzicht bieden in wat vanuit het perspectief van ouders belangrijk is in de samenwerking tussen ouders en pleegouders. Zowel positieve als negatieve ervaringen krijgen een plaats.

1-11-2016 - Gé Haans
Editie 2 - 2016
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website