Autismediagnostiek is maatwerk en vraagt om klinisch redeneren in een multidisciplinair team met kennis en ervaring met autisme. De opgestelde richtlijn en werkwijzer bieden een goed kader dat aanvulling behoeft voor complexe diagnostische vraagstukken die veel gezien worden in de klinische praktijk. In dit artikel worden valkuilen en klinische redeneringen binnen de fases van diagnostisch onderzoek naar een autismespectrumstoornis bij volwassenen beschreven. Vervolgens worden frequent voorkomende configuraties van inconsistenties en tegenstrijdigheden tussen onderzoeksgegevens besproken met voorgestelde klinische redeneringen. Deze zijn grafisch weergegeven in een diagnostische beslisboom. Wanneer er na deze fases geen duidelijkheid over de diagnose is ontstaan, kan overgegaan worden op procesdiagnostiek. Dit alles wordt uiteengezet om te voorkomen dat er over- en onderdiagnostiek plaatsvindt. Iets waartoe het risico groter wordt wanneer diagnostici overgaan tot ‘wanhoopsdiagnostiek’. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.