In sociale interactie is gezamenlijke tijdsbeleving noodzakelijk. Deze gezamenlijke tijdsbeleving vindt zijn basis in het synchroon kunnen beleven van een puls. Zonder deze gezamenlijke beleving kunnen actie en reactie niet goed getimed worden. Het gevolg daarvan is dat de interactie moeizaam gaat verlopen of in zijn geheel stopt. Uit recent onderzoek blijkt dat mensen met autisme problemen hebben met deze timing. Het gezamenlijk beleven van een flexibele en levendige puls is voor hen geen vanzelfsprekendheid. Dat heeft niet alleen implicaties voor het tot stand komen van sociale interactie, maar ook voor de algemene ontwikkeling van het kind, dat afhankelijk is van het kunnen aangaan van relaties en het hebben van interactie met ander mensen. Binnen de muziektherapie wordt gebruik gemaakt van een muzikale puls; de beat. Deze is vaak duidelijk hoorbaar en door zijn metrisch karakter ook veel voorspelbaarder dan een puls. Op basis van een gezamenlijke beat kan ontwikkeling van de interactie plaatsvinden. Dit gebeurt via het ervaren van verschillende hiërarchische tijdselementen. Het delen van een puls, of in de muziek van een beat, is weliswaar de basis, maar nog geen complete interactie. Ritmische uitwisseling, het delen van intentie in muzikale frasen en de synchrone beleving van een narratieve gebeurtenis (het totale en gezamenlijke spel) horen daar ook bij. Binnen muziektherapie wordt stapsgewijs gewerkt aan de ontwikkeling van deze elementen. Het (promotie) onderzoek waarvan in dit artikel de theoretische onderbouwing wordt uiteengezet, wil die ontwikkeling aantonen en tevens onderzoeken hoe de overgangen verlopen van het ene tijdselement naar het andere. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.