Nederland schrikt telkens weer van berichten over ernstige kindermishandeling. Ze roepen vragen op over de kwaliteit van de jeugdzorg, maar leiden toch vooral tot de conclusie dat kinderen zo snel mogelijk bij ‘die ouders’ weg moeten. Hoeveel kansen moeten ouders krijgen? De gesprekken gaan over ouders die wel of niet voor hun kinderen mogen zorgen, over de rol van pleegouders en de professionele hulpverlening; ouders en kinderen zélf komen nauwelijks aan het woord; dat ze familie hebben en een sociaal netwerk wordt helemaal over het hoofd gezien. De auteur beschrijft hoe ouders op afstand worden gezet als een kind uit huis wordt geplaatst en hoe het ook anders kan. Hoe? Zij pleit voor hulpverlening die in het belang van het kind de ouders erbij houdt met hulp van familie en het sociale netwerk. Zij waarschuwt ook voor het organiseren van een familienetwerkberaad als modieus ‘kunstje’ of als laatste redmiddel bij falende hulp. Ouders en kind zijn slechts gediend met hulpverlening die oprecht overtuigd is van de kracht van ouders, familie en sociaal netwerk. Trefwoorden: pleegzorg, netwerkplaatsing Drs. Riet Portengen mld werkte jarenlang in de jeugdzorg. Zij heeft nu een eigen bureau voor methodiek-, organisatie- en beleidsontwikkeling (TOPIC). Zij geeft trainingen, coacht implementatietrajecten en ondersteunt beleidsontwikkelingen. Naast inhoudelijke onderwerpen in de jeugdzorg richt zij zich op leren, ontwikkelen en kennismanagement binnen organisaties. Adres: topic@globalxs.nl / www.leerarchitectuur.nl Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.