Inleiding. Abolitionisme of responsieve interactie? Dienen mensen niets te maken te hebben met dieren? Of moeten we dieren als een soort mensen behandelen? Hebben dieren rechten, heeft bijvoorbeeld het everzwijn recht op haar gezinnetje? Moeten mensen voor dieren zorg dragen? In hoeverre? Speelt het een rol dat dieren niet kunnen praten en niet kunnen redeneren? Welke betekenissen heeft de huidige mens-dier relatie voor dieren en mensen? Moeten we ons niet voor meer en andere betekenissen openstellen? Heel veel vragen. Ik zal in dit artikel pleiten voor meer en heel verschillende relaties met meer soorten dieren dan alleen met huisdieren als honden en katten. De radicale scheiding tussen bijvoorbeeld huisdieren en productie dieren maakt dat mensen zich er te weinig bewust van zijn dat ze hun erva-ringshorizon vernauwen door zich te richten op een beperkt aantal vormen van interacties met dieren. Natuurlijk, al te veel (onverstandig) contact met sommige dieren loopt niet altijd goed af voor mensen. Ook het doodknuffelen, een sentimentele behandeling van dieren, wijs ik af, want sommige dieren willen helemaal niets met mensen vanwege slechte ervaringen en/of genetische opmaak. Het is echter overdreven om te zeggen dat alle dieren mensen willen ontvluchten, zoals breed wordt uitgedragen door Renée ten Bos in Het Geniale Dier uit 2008. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.