Evaluatie als een modern monster 'It is as if there is no limit to the feedback loops, as if one can look into a mirror that reflects itself in yet another mirror, as if the insatiable evaluation monster demands more and more food every day (Dahler-Larsen, 2012) De waardering van zorgprakijken krijgt steeds meer een formeel karakter. Waar intuïtieve oordelen over kwaliteit vroeger voldeden, vereisen transparantie en toezicht dat evaluatie middels wetenschappelijke technieken plaatsvindt. Op organisatie- en beleidsniveau zijn budgetten gekoppeld aan resultaten uit monitoring en evaluatie, en welzijns- en zorgorganisaties moeten zich in toenemende mate op dergelijke wijze legitimeren en verantwoorden over hun handelen. Deze 'verzakelijking' en 'afrekencultuur' is doorgedrongen tot in de leefwereld. Je kunt je nergens begeven - een ziekenhuis of sollicitatie - of je moet evalueren of je wordt geëvalueerd. We zijn verworden tot een 'evaluatiesamenleving' waarin evaluatie als een 'onverzadigbaar monster' tekeer gaat (Dahler-Larsen, 2012). Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.