In het jaar 2010 is Nederland bang: bang voor al wat vreemd is. Vreemd is de wereld. Vreemd is China, Afrika, 'de' islam, zelfs Europa is vreemd. In de periode dat dit nummer van het Tijdschrift voor Humanistiek verschijnt, treedt een nieuwe regering aan in Nederland, die de angst voor dit vreemde, voor de wereld die 'buiten' is en 'niet-ons', in haar uitgangspunten opneemt. Het gaat weliswaar om een minderheidscoalitie van behoudende christenen en rechts-liberalen, gedoogd door wederom een minderheidsbeweging van populistische snit, geleid en belichaamd door één charismatisch figuur. Maar ook de meerderheid van Nederland - of moeten we zeggen: nóg een minderheid, ditmaal een grote, vertegenwoordigd in zeven parlementaire fracties die oppositie zullen moeten voeren - zoekt naar antwoorden op deze angst. Antwoorden die ze vooralsnog schuldig moet blijven. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.